De kolibrievlinder is een bijzondere vlindersoort. Hij kan heel stil in de lucht hangen bij een bloem, om met zijn lange tong de nectar te kunnen opzuigen. Hiervoor beweegt hij heel snel met zijn vleugels, zoals ook een kolibrie dat doet. Vandaar de naam.
De eerste keer dat ik deze kolibrievlinder in de vrije natuur zag, was tijdens de begrafenis van Couzijns moeder. Maartje overleed op 18 juni 2022 en we hebben voor haar een bijzondere afscheidsdienst georganiseerd in de achtertuin van haar huisje in Barneveld. Tijdens de dienst zoemde de vlinder boven het bloemstuk dat op haar kist was geplaatst. We kregen uitgebreid de tijd om het diertje te bewonderen, terwijl het zich tegoed deed aan nectar van de vele kleurige en geurige bloemen.
Daarna werd de kolibrievlinder een symbool voor de aanwezigheid en steun van Maartje. Want vlak na deze afscheidsdienst gingen we in de Eifel op vakantie om te zien en te ervaren of dit misschien de plek was voor de realisatie van Inspiratielocatie Jesters Garden. En het mooie was dat we de kolibrievlinder hier heel vaak tegen zijn gekomen. Het diertje kwam voorbij toen we de tent opzetten en we hebben hem vaak gezien in Trier, midden in de stad.
En ook toen we hier net goed en wel woonden – dat zal dus in juli 2023 zijn geweest – hebben we de kolibrievlinder meerdere keren gezien bij de vlinderstruik in onze achtertuin. Uiteraard heb ik het diertje vastgelegd met mijn camera. Deze mooie foto is er wel één uit een reeks van misschien wel 150 keer afdrukken. Want je moet goed mikken, stilhouden, focussen en geduld hebben. Maar dan heb je wel een bijzonder mooie foto (al zeg ik het zelf) van een uniek diertje.
De zomer van 2024 liet lang op zich wachten. Maar uiteindelijk is de zon gaan schijnen. Vooral letterlijk, want figuurlijk gezien was het een behoorlijk donkere tijd. Veel dingen duurden langer dan verwacht, het was moeilijk om de juiste mensen te vinden voor de verbouwing, we kregen te maken met onvoorziene kosten en ook met enorm hoge offertes. En toen schoot het Couzijn ook nog eens in zijn rug. Spit… En eigenlijk is dit nog maar het topje van de ijsberg. Het emigratieavontuur was pittig…
We hebben onszelf afgevraagd ‘gaan we wel doorzetten, krijgen we het allemaal wel rond?’ En ik denk dat die vragen heel gezond zijn. Je moet wel eerlijk tegen jezelf kunnen zijn en ook realistisch blijven. Misschien was het wel te hoog gegrepen. Misschien was het toch niet ‘meant to be’…
De kolibrievlinder had zich die zomer ook nog niet laten zien. Maar toen, op maandag 29 juli 2024, stond ik in de achtertuin en heb ik hardop de vraag gesteld: ‘Komt het allemaal wel goed? Mag ik alsjeblieft een teken van de kolibrievlinder?’ Ik dacht nog ‘oei, wat vraag ik nu’, want het diertje had zich nog helemaal niet laten zien. Ik heb voor de zekerheid mijn vraag nog bijgesteld: ‘Mag ik deze week een teken van de kolibrievlinder?’
Maar het diertje had geen week nodig om me gerust te stellen. Slechts vijf minuten later kwam er een kolibrievlinder bij de vlinderstruik in de achtertuin. Vijf minuten! Maartje keek dus nog steeds met ons mee en verzekerde ons: het komt goed.
Of ik hier echt in geloof? Ik weet het niet. Het was in ieder geval wel heel bijzonder. En bijna té toevallig… Ik denk dat het nooit verkeerd is om open te staan voor duwtjes in de rug. In welke richting stuurt het universum jou? Voelt iets als een logische stap, dan is het misschien wel de bedoeling dat je die stap zet. En dat klinkt allemaal zweveriger dan ik het voel hoor. En toch stelde ik heel open die vraag om bevestiging. Om een duwtje in de rug. Ik stelde ‘m aan de natuur, aan het universum, aan Maartje, aan (een) God. Ik weet het niet. Ik weet wel dat ik antwoord kreeg. En gelukkig was het een heel positief antwoord. Het komt goed!
Ik heb er nog een gedichtje over geschreven, dat ik graag deel.
De kolibrievlinder
Zeldzaam
Een unicum in haar soort
Vleugelt vliegensvlug
Van bloem naar bloem
Ongestoord
Ze geeft troost
En hoop bovendien
Ik heb haar
Voor het eerst
Op jouw kist gezien
Dus telkens
Als ze onverwacht
De tuin in zoemt
De bloemen kust
Hoor ik zacht
Jouw stem
‘Houd moed’
Fluisterend
Vertel je mij
‘Het komt goed’
